Maria’s Mooie Mensen 336

Er is een wonderlijke hype in de kleuterklassen. Deze kinderen van slechts 4 of 5 jaar oud, die over het algemeen op hun eigen naam na, nog maar amper een letter op papier krijgen, strooien ‘en masse’ met vriendenboekjes. Vroeger was juist het invullen van deze boekjes de sport, maar nu lijkt vooral het weggeven hiervan het ultieme doel. Wat er bij terugkomst ingevuld is, is overduidelijk van minder belang, want niet zelden wordt het boekje na teruggave door het ene slachtoffer, linea recta doorgesluisd naar de volgende. Mijn oudste dochter kwam al na vijf dagen kleuterklas thuis met het eerste exemplaar waar ik me toen nog ernstig over verbaasde. Inmiddels weet ik niet beter en worden er bijna wekelijks dergelijke boeken ingevuld. De vragen variëren minder dan de antwoorden, maar gaan van het zinloze ‘wat is je favoriete dier’ tot aan ‘wat wens je mij?’. Zelf heeft dochterlief een K3-boek waarbij je ook de Belgische tongval niet weg kunt denken. ‘Ik heb een boontje voor’ is een vraag die menigeen in verwarring brengt, maar wij hebben het zelf maar vertaald naar ‘wie vind ik leuk?’. Meestal antwoorden anderen braaf degene van wie het boek is, maar ook oma’s scoren hoog op deze vraag. Mijn dochter weet bij tijden de meest bijzondere antwoorden te verzinnen. Om het kort en bondig te houden vindt ze vaak maar saai, dus haar lievelingsdier is ‘hond en poes’, haar favoriete kleur is ‘roze en blauw’ en lievelingseten is ‘vlees met ham en kaas erin én patat’. Maar het kan ook maar zo zijn dat ze een volgend boekje antwoord met  ‘olifant en giraffe’, ‘alle kleuren van de regenboog’ en ‘pizza en taart’. Keuzemogelijkheden als ‘skateboard of fiets’ doet ze zonder blikken of blozen af met ‘skateboard’ terwijl ze er nog nooit in haar leven op heeft gestaan. En ze mag erg graag mij ophemelen in deze boekjes en dus is ze trouw fan van ‘mama’, is haar hobby ‘knuffelen met mama’ en wil ze uiteraard later ‘net als mama worden’. En anders: prinses of koningin, want hé je moet wel blijven dromen. Haar wensen voor de ander zijn immer oprecht en eerlijk, maar dat kan ook doorslaan. Ze wenste één van haar vriendinnen dat haar mama heel lief voor haar zou zijn en een vriendje moest vooral lief spelen met zijn eigen vriendjes. Het leukste wat ze ooit samen met hem had gedaan? ‘Niks’, antwoordde ze hard en meedogenloos. Toen ze beweerde dat ze er niet van hield dat papa boos op haar was, want dan maakte hij veel lawaai, moest ik even ingrijpen. Ze konden zo langzaamaan wel de Kinderbescherming inseinen dat ik als moeder te verstikkend was en mijn man daarnaast een tiran. Als kers op de taart moet er altijd nog een foto gekozen worden, waarbij ze standaard gaat voor die van haar met die vieze logeerbeer erop. Ik probeer altijd nog die mooie foto bij de fotograaf gemaakt aan te dragen, maar uiteraard weet ze van geen wijken. Tekeningen die eventueel nog gemaakt moeten worden lijken in niks op de prachtige werken die ze hier thuis kan maken. Voor haar vrienden geen katten met tijgerstrepen en prachtige snorharen, maar wat snelle krassen zonder enig doel. En dan kan het boek weer dicht, op naar de volgende.