Op OBS De Molenberg is iedereen een kanjer
“Pesten hoort niet bij op een leuke manier met elkaar omgaan”
GROOTEGAST – Pesten is een onderwerp dat op iedere school speelt en waar landelijk ook veel aandacht voor gevraagd wordt. Voor de OBS De Molenberg in Grootegast was dat een aanleiding om met het project ‘Kanjerschool’ te starten. Het gehele team van OBS Molenberg heeft samen met OBS De Opstap uit Niekerk, de Kanjertraining gevolgd, waarbij het gaat om leerlingen gewenst gedrag aan te leren. “Ik vind het belangrijk dat we op een leuke manier met elkaar omgaan, dat kinderen vooral zichzelf kunnen zijn en pesten hoort daar niet bij. Ze zitten tenslotte wel acht jaar bij elkaar in de groep”, zegt Janny Buiten-Schuring, interim directeur van OBS De Molenberg.
Tijdens de training, die twee dagen duurde, heeft het team veel geleerd en veel informatie gekregen, dat ze in de lessen kunnen gebruiken. “Maar “, gaat Janny verder, “het was vooral ook heel erg leuk. Het voelde helemaal niet als werk of als een verplichting. Het mooie aan dit project vind ik de positieve insteek”, geeft Janny aan. “Het gaat uit van het positieve in de mens. En daar geloof ik ook in. Ik denk dat niemand bewust wil pesten of vervelend wil doen, dat komt ergens vandaan. Vertrouwen is misschien wel het sleutelwoord voor dit project”, zegt Janny. “Dat heeft te maken met zelfvertrouwen en elkaar vertrouwen. Elkaar aankijken als je met elkaar praat, stevig in je schoenen staan en uitgaan van je eigen waarden. En dat houdt óók in dat je bepaalde dingen niet accepteert”, gaat ze verder. De kinderen leren via het project spelenderwijs wat gewenst gedrag is en niet. Ze krijgen ‘tools’ aangereikt om een prettige sfeer te maken, waarin de kinderen elkaar kunnen vertrouwen.
“Vroeger werd een ruzie opgelost doordat de hoofdmeester de twee kinderen uit elkaar haalde en in de hoek zette, maar dat werkt niet meer zo tegenwoordig”, vervolgt Janny. Tegenwoordig wordt er gepraat en mogen kinderen zeggen wat ze voelen. Het systeem werkt dan ook met petten die staan voor gedrag. Er zijn vier kleuren die variëren van de witte pet die staat voor het gewenste gedrag; de ‘ik ben een kanjer-pet’, tot petten met de betekenis ‘zielig doen’, ‘bazig doen’ en ‘lacherig doen’. “Hierdoor kunnen we kinderen bewust maken van hun gedrag en duidelijk maken welk gedrag ze vertonen.”
Het project is een totale leergang dat al in groep 1 begint, waar vooral veel schootboeken en plaatjes worden gebruikt, tot en met de laatste groep. Iedere dag of iedere week, afhankelijk van de les en de docent, wordt over dit project gesproken. “Hoe ga je met elkaar om en welk gedrag is wenselijk”, geeft Janny aan. Ook voor het team is het project een terugkomend item, want in december moeten de leerkrachten terugkomen voor een herhalingsdag en voor de komende jaren staan er meer van deze herhalingscursussen gepland. Het blijft overigens niet bij praten, er wordt vooral veel gedaan. Spelletjes, toneelstukken en ook het jaarlijkse schoolkamp speelt een rol. “Normaal gesproken is kamp altijd aan het einde van het schooljaar, maar in het kader van dit project hebben we dat dit jaar aan het begin van het schooljaar gedaan”. Groep zeven en acht zijn direct samen naar Ameland vertrokken. “Tijdens kamp leer je elkaar gewoon beter kennen, en ook op een andere manier. Je ziet ook dat de relaties verbeteren of veranderen tijdens zo’n kamp, en dat is goed. Bovendien is het ook een mooie gelegenheid om op een informele wijze met elkaar over het project te praten.
Janny heeft veel vertrouwen in en verwachtingen van het project. Het project is geslaagd volgens haar, als alle leerlingen zich goed voelen op school. “Ik ga voor 110% resultaat”, zegt ze dan ook vol vertrouwen. Ook het team is erg enthousiast over de training. Zij hebben zich direct gestort op een toneelstuk wat ze gaan opvoeren, met als onderwerp ‘ongewenst gedrag’.
“Ook ouders spelen een belangrijke rol in het slagen van dit project”, benadrukt Janny. “Op de ouderavonden wordt er dan ook aandacht gevraagd voor het Kanjerproject. Zonder steun van de ouders wordt het voor ons, en voor de kinderen zelf, een stuk moeilijker. Dus we verwachten ook van ouders een bijdrage hieraan.”
Famke, één van de leerlingen, vindt het Kanjerproject “best wel goed” en “weet er ook best veel van”, zegt ze. “Daarover is vandaag ook al in les gesproken.” Famke wordt niet gepest en komt volgens haar ook niet veel voor op ‘haar’ school. “Maar niemand durft mij ook niet echt te pesten, want ik ben het sterkste meisje van de klas”, zegt ze vol zelfvertrouwen. Ook pest ze zelf niet. Een voorbeeld van een echte Kanjer. Samen met klasgenootjes Kyra, Jeffrey en Thomas poseert ze dan ook breed lachend voor de foto.
