De Vrouw met de Hamer: Froukje Wesseling - Schilstra

‘Sinds 2017 ben ik pastor voor de Hervormde gemeente Gerkesklooster - Stroobos. Ik ben begonnen als groepsleider en arbeidstherapeut in de gehandicaptenzorg. Toen besloot ik geestelijk leider te worden binnen die doelgroep. In 2008 richtte ik mijn eigen steunpunt De Lethe op en begon ik in Garyp als voorganger. Die overstap was echt wennen. Ik had in het begin heimwee naar de spontane interactie binnen de gehandicaptenzorg. Dat heb je niet als je op de preekstoel staat. Dan is iedereen stil en alle aandacht is op jou gericht. In 2017 maakte ik de overstap naar Gerkesklooster - Stroobos. Die kerk is een bijzondere plek. Het is namelijk een overblijfsel van het klooster Jeruzalem, wat het ook het enige tastbare overblijfsel van Friese kloosters in Fryslân maakt. We zijn een kleinschalige kerk met in totaal tachtig man, waarvan twintig actieve leden. We stonden daarom voor de keuze: de kerk sluiten of er iets moois van maken voor die twintig man. De meest logische keuze leek misschien om te stoppen, maar niemand hier wilde dat. De geest wordt hier niet zo maar gedoofd. We hebben een eeuwenoude geschiedenis, een mooie kerk, een begraafplaats en een stuk grond en daar moeten we iets mee doen. Daarom kwamen we met het project ‘Iepen Kleaster’. Iedereen is welkom, ook mensen die niks met de kerk te maken hebben. Er is tegenwoordig zo’n kloof tussen de kerk en de wereld dat mensen bijna niet meer spontaan binnen durven te stappen op zondag. Met dit project willen we het wat vrijblijvender maken. Op 21 januari begint het allemaal. Om 15:00 gaan de deuren open en kan er kennis worden gemaakt met de geschiedenis van het klooster Jeruzalem en zijn er activiteiten voor jong en oud. Daarnaast willen we ook andere dingen organiseren, zoals bijvoorbeeld een kloosterretraite. Mensen kunnen dan op de grond rond de kerk kamperen. Verder hebben we twee keer in de maand kerkdienst, dat is ook al uniek om als kerk niet elke zondag bijeen te komen. Ik heb veel zin in het project en ik geloof er ook echt in. God gaat het onmogelijke mogelijk maken. Het is zo mooi om te zien hoeveel liefde mensen hebben voor deze plek. Daarom gun ik het hen zo dat zij ook de groei en bloei mee kunnen maken. Over vijf jaar hopen wij ons 400 jaar bestaan te kunnen vieren. Aankomende jaren is het erop of eronder, de dood of de gladiolen.’