Ongenode Gast: Gezellig druk in Indonesische soos
Tijd: 11.00 uur
Datum: 8 maart 2019
Plaats: Zuidhorn
ZUIDHORN - Vrijdagochtend, de Nieuwstraat in Zuidhorn, oogt nog wat leeg. Wanneer nummer 10A echter wordt gepasseerd, is het daar een drukte van belang. Pand 10A heeft de deur wagenwijd open staan. Lodewijk Hoogstra staat al in de hal wanneer de ongenode gast nog maar net een voet over de drempel heeft gezet. “Een onbekend gezicht! Welkom!” Ja, deze ongenode gast is hier zelf nog niet eerder geweest tot haar spijt. Dat blijkt een gemiste kans.
De buurthuiskamer straalt één en al gezelligheid uit. De ‘stamtafel’ zit vol. Naast Lodewijk komt Imelda Tatuhey staan. “Wat goed dat je er bent! Het thema van deze ochtend is ‘Mari Masoek’, wat ‘kom binnen’ betekent. De deur staat hier voor iedereen open. Ik woon zelf sinds een tijd in Zuidhorn en ben dus, zoals ze dat hier zo mooi noemen, import. Op een markt hier in het dorp kwam ik Pand 10A tegen en raakte in gesprek met de voorzitter. Hij vertelde dat de vrijdagochtend hier niet zo goed liep en ik opperde het idee om iets te gaan doen met mijn kennis over Indonesië. Zo ontstond het idee voor de Indonesische soos. We doen hier elke vrijdagochtend eigenlijk van alles, als het maar met Indonesië te maken heeft. Zo hebben we vorige week een workshop over geneeskrachtige kruiden gegeven, daar kwamen 14 mensen op af en op 5 april geeft Riek Albronda een presentatie over Indonesische weeftechnieken.” Riek vult aan; “Ik heb altijd veel gereisd en kom vaak in Indonesië. Thuis heb ik heel veel sarongs die op een hele specifieke manier gemaakt zijn. Daar heb ik veel over gelezen en die kennis wil ik delen.” Lodewijk haakt daar op aan; “Ik heb nog wel een leuk verhaal over deze soos. De eerste keer dat dit georganiseerd werd had Imelda een spel meegenomen, Dakan of Conglak. In dat spel zitten een soort knikkers. Ik dacht toen ze het liet zien dat het snoepjes waren en stopte er doodleuk een paar in mijn mond. Dat was geen aanrader kan ik je vertellen.”
“Zie, er gebeurt hier van alles”, gaat Imelda verder. “De soos loopt heel goed hoor, maar ik zou het wel heel leuk vinden wanneer steeds meer mensen ons weten te vinden. We missen nu bijvoorbeeld vooral wat jongere mensen. Dat zou wel goed voor de dynamiek zijn. We willen uitstralen dat we hier voor iedereen zijn. We hebben zelfs een kinderhoek!” Naast Imelda veert Marijke Walstra op. “Misschien kan ik mijn dochter eens meenemen! Die vindt dit ook wel leuk. Ik kom hier zelf wekelijks, het is een fijne afleiding van de zorg die mijn man nodig heeft. Ik heb zelf een Indische achtergrond, dus deze soos is heel leuk voor mij.” Verderop aan de tafel zit Riek Leegte, die als vrijwilliger verbonden is aan Pand 10A. “Ik organiseer de Groningse Morgen hier. En ik ben betrokken bij de Jeu de Boules vereniging. Wat wel heel jammer is, is dat ik één van de weinige échte Zuidhorners daar ben. Samen met Lodewijk. De rest is allemaal import. We zijn zwaar in de minderheid,” lacht Riek.” Jan Coenraads wil eigenlijk niet in de krant, maar wil wel graag een oproep doen voor donateurs. “Mensen kunnen donateur worden van Pand 10A. Krijgen ze elke maand een mooi boekie van mij. Is onze ‘geldpuut’ beheerder Koos Balkema ook weer blij.”
Imelda schotelt de ongenode gast nog een zelfgemaakte rempèye voor. “Pindakoeken zijn dit. We maken hier ook vaak hapjes of leggen uit hoe dit moet. Zo kan iedereen een keer iets Indonesisch serveren, in plaats van alleen worst en kaas. Muziek maken doen we eveneens wel eens hier. Dan neemt men instrumenten mee.” Het is duidelijk, de Indonesische soos is heel veelzijdig en Imelda een bevlogen en vooral gezellige gastvrouw die graag haar kennis deelt. Een goed begin van het weekend!
