Voetballer Dylan Smit werkt hard voor een profcarrière

|
| Foto: |
Nieuws

‘Ik krijg mijn teamgenoten goed 1 op 1 voor de keeper’


ZOUTKAMP – De uit België afkomstige Dylan Smit leeft voor het voetbal. Tegenwoordig woont hij in Zoutkamp en na een aantal voetbalclubs, waaronder SC Cambuur, is hij tegenwoordig te zien in het rode shirt van Harkemase Boys. Ondanks dat hij het goed naar zijn zin heeft in Harkema, droomt hij nog steeds van een profcarrière.


Als kleine jongen groeide Dylan Smit op in België. ‘Toen ik een jaar of zeven was zijn we naar Zoutkamp verhuisd,’ vertelt Dylan. ‘Mijn moeder komt hier oorspronkelijk vandaan. Dat was wel even een omschakeling. Merksem heeft echt een stads karakter waar allerlei culturen door elkaar leven. Zoutkamp is echter toegankelijker. Iedereen kent elkaar en je hebt hier je typische nuchtere Groningers.’ Dylan begon zijn Nederlandse voetbalcarrière bij VV Zeester en ging daarna naar V.V.S.V. ‘ 09. ‘Ik kwam op jonge leeftijd al in een jeugdteam van de KNVB terecht. Ik wilde graag op een hoger niveau voetballen en ging naar VV Winsum.’ Dylan kwam al snel in beeld bij meerdere clubs, waaronder SC Cambuur en FC Emmen. ‘Ik heb bij beide verenigingen stage gelopen. Beide zijn volksclubs, wat mij erg aanspreekt. Ik had toentertijd een beter gevoel bij Cambuur en kwam in het onder 17-team terecht. Het was mijn eerste BVO-ervaring (Betaald Voetbal Organisatie). Dat is erg gaaf, iets waar je hard voor hebt gewerkt wordt werkelijkheid; je mag je droom achterna. Ik pakte het spelletje snel op en scoorde in mijn eerste seizoen al veel goals. Alle oefen- en competitiewedstrijden bij elkaar opgeteld, heb ik zo’n zeventig keer het net geraakt.’ Dylan groeide door naar het onder 19-team. ‘Dat was meteen een stuk uitdagender, je komt immers als eerstejaars in een oudere ploeg te spelen. Daardoor zat ik meer op de bank. Ik zie dat jaar vooral als een ontwikkeljaar.’ Het jong-Cambuur team bestond niet meer, waardoor Dylan daarna bij het onder 21-team terecht kwam. Niet lang daarna mocht hij een profcontract tekenen bij Cambuur.


‘Ik kwam in de coronaperiode bij het eerste team en mocht mijn debuut maken in een wedstrijd tegen RKC Waalwijk.’ Helaas werd Dylan zijn contract niet verlengd en moest hij op zoek naar een nieuwe club. ‘Ik heb bij meerdere verenigingen stage gelopen, ook in het buitenland. Ik hoorde dat er een plekje vrij kwam in Harkema en besloot contact te zoeken. Harkema is een goede amateurclub met een sterke mentaliteit. Het voetbal leeft in het dorp. De supporters zijn zeer betrokken, dat is naar mijn mening vergelijkbaar met Cambuur. We maakten een afspraak dat ik bij hen kwam voetballen. Mocht er nog iets ter sprake komen met een profclub, dan kreeg ik de vrijheid om daar te spelen. Ik heb het naar mijn zin in Harkema. Er wordt op een goed niveau gevoetbald, we hebben een jonge ploeg en het is lekker dichtbij. We zijn goed begonnen. Beter dan we aanvankelijk hadden verwacht, al hebben we de toppers nog niet gehad. Deze punten hebben we in elk geval al binnen. Ik hoop dat we dit seizoen de top 8 halen. Ik denk dat dat een mooie en realistische doelstelling is.’ De jonge voetballer kwam niet in een team met onbekende gezichten terecht. ‘Veel jongens kende ik al. Bij Pim Betzema heb ik op school gezeten, Mart Dijkstra heeft een poosje bij Cambuur gezeten en kende ik dus van naam en tegen meerdere jongens heb ik wel eens gevoetbald. Ik kende Joris Adams van mijn periode bij FC Emmen en samen met Mees Gootjes en Stefan Deuling speelde ik bij Cambuur. Stefan en ik zijn zelfs huisgenoten geweest in Leeuwarden. Natuurlijk hebben we de afgelopen twee jaar heel anders doorgebracht, maar ik vind het erg leuk om weer met hen samen te spelen. Het is een echte vriendschap.’


Het voetbal in Harkema is niet te vergelijken met het jeugdvoetbal, vindt de linksbuiten. ‘Het is nu echt mannenvoetbal. Daarnaast trainen we nu in de avonden in plaats van overdag. Op dit moment trainen we drie avonden per week. Ik hoop vooral mezelf fysiek te verbeteren. Nu ik minder geconfronteerd wordt met jeugd, wordt het spel anders gespeeld. Ik ben niet de grootste jongen, dus moet ik het slim spelen. Ik ben een snelle en doelgerichte linksbuiten. Ik krijg mijn teamgenoten goed 1 op 1 voor de keeper.’ Hij hoopt dit seizoen ook zelf nog een paar keer het net te raken. Dylans grote droom is nog steeds om eens het Ajax-shirt te mogen dragen. ‘Internationaal zou mijn droom zijn om te spelen voor Real Madrid.’ Ronaldo is dan ook zijn grote held. ‘Als kind heb ik zoveel filmpjes van hem gezien. Hij speelt op dezelfde positie als ik, zijn hele stijl en mentaliteit spreken me aan.’ Inmiddels heeft Dylan de opleiding ‘Sport en Bewegen’ afgerond aan het Alfa College. ‘Ik hoop nog meer diploma’s te halen. Ik vind het leuk om mensen te leren over fitness of voetbal. Het geeft voldoening om samen een doel te bereiken.’


|

UIT DE KRANT