‘Hij is ergens op uit, maar dit gaat hij verliezen’

‘buurman’ Jaap Hoekstra weerlegt aantijgingen VZ2000 voorman Van der Velde

OPENDE – Ytsen van der Velde- voorman van politieke partij VZ2000- heeft het zwaar. Dat liet hij vorige week althans aan de Streekkrant weten. Bij de aftrap van de campagne vertelde hij over een naar incident met zijn buurman. Van der Velde en zijn vrouw zouden verschillende keren tegen de grond geslagen zijn. Daardoor nam hij beveiliging in de arm en staat hij nog steeds onder controle van het ziekenhuis. Ondertussen claimt de politicus een ton aan letselschade bij die ‘buurman’. De ‘dader’ heeft een heel ander verhaal. ‘Meneer Van der Velde is ergens op uit. Maar dit gaat hij niet winnen hoor’, zegt Jaap Hoekstra, in het bewuste verhaal buurman genoemd.
Maar buurmannen zijn Hoekstra en Van der Velde niet. ‘Van der Velde woont naast mijn oom, Steven. Die huurt al heel lang een stuk grond van Van der Velde. Ik zal je eerst eens vertellen hoe Van der Velde aan die grond gekomen is, weet je meteen hoe meneer in elkaar steekt. Mijn oom wilde het stuk grond kopen, en liep Van der Velde tegen het lijf. Die adviseerde mijn oom om maximaal 25.000 gulden te bieden. Dat moest genoeg zijn. Wat gebeurde er vervolgens? Van der Velde kocht zelf het stuk land. Voor 25.500 gulden! Iedereen in Opende kent dit verhaal overigens. Steven huurde vervolgens het land en er was lang niets aan de hand. Bovendien had mijn oom bedongen dat als Van der Velde van de grond af wilde, hij de grond mocht kopen’, vertelt Hoekstra.
Die afspraak kan Van der Velde zich kennelijk niet herinneren, want hij eist zonder enig voorbehoud het land terug. Weet ineens niets van een huurcontract. ‘Het staat echter zwart op wit. Van der Velde zal die grond niet krijgen voor hij het te koop aanbiedt aan mijn oom. Meneer Van der Velde liegt over vrijwel alles. Gelukkig hebben we tientallen getuigen. Zo zou Steven bijvoorbeeld huur betaald hebben en zo beweerde Van der Velde zelfs dat hij Steven niet eens kende. Dat er dus sprake was van oneigenlijk gebruik. Het is om misselijk van te worden.’
De zaak over de grond -aan de Westerdwarsreed- is onder de pachtkamer. Gezien de stapel papieren die Hoekstra toont – met verschillende processen verbaal- staat Steven sterk. Helemaal omdat Van der Velde zichzelf verschillende keren tegenspreekt. Intussen duurt de zaak al dertien maanden. Onlangs zou er uitspraak komen, maar toen vroeg Van der Velde uitstel aan. Veelzeggend?
De rel rond de grond laaide het vuurtje op. ‘Ik en mijn vrouw regelen alles voor Steven, de administratie bijvoorbeeld. We hebben zelf verschillende keren de huur gebracht en zelf help ik mijn oom op het land als dat nodig is. Hij ziet ons als één, vandaar ook dat ik er bij betrokken ben geraakt. En vandaar ook dat ik vorige week in de Streekkrant ‘buurman’ genoemd werd. Vanaf het moment dat de zaak onder de pachtkamer is komen te vallen, is het ‘geouwehoer’ begonnen’, zucht Jaap, die zichzelf omschrijft als iemand die niet tegen onrecht kan.
Het wordt vervolgens 18 januari. In Opende is een feest van de plaatselijke motorclub. Jaap gaat daar altijd heen. Hij sponsort de club. Wél kijkt hij eerst of hij de auto van Van der Velde ziet staan. Als dat niet het geval is, gaat hij naar binnen. Hij parkeert zijn auto pontificaal voor het etablissement, als teken aan Van der Velde dat hij er is. ‘Mijn vrouw en ik hebben voor het eerst het dorpsfeest in Opende gemist. Waarom? Omdat de auto van Van der Velde voor de feesttent stond. Toen zijn we maar weggegaan. Aan ruzie hebben we een hekel. Dan is het verstandiger om naar huis te gaan.’ Van der Velde ziet weliswaar de auto van Hoekstra, maar komt toch gewoon binnen. Dan gaat het mis. Van der Velde noemt Hoekstra een ellendeling. Hoekstra haalt verhaal. Van der Velde trekt Hoekstra aan zijn ketting. Die breekt vervolgens en Hoekstra geeft Van der Velde aan afwerende duw. Ondertussen merkt Hoekstra dat er stukken van zijn ketting weg zijn. ‘Heb jij die?’ vraagt hij. ‘Vervolgens wordt er geduwd en getrokken. De vrouw van Van der Velde valt. Niet door toedoen van Hoekstra. ‘Ze struikelde’, zegt hij. Er ontstaat wat tumult en ook de vrouw van Hoekstra valt.
Van der Velde loopt vervolgens richting uitgang. De delen van de ketting worden bij het toilet- richting uitgang..- teruggevonden. ‘Bij de deur keek Van der Velde nog even om. Hij mankeerde op het oog niets’, zegt Hoekstra. ‘En als hij al iets mankeerde, dan was dat zeker niet door mijn toedoen.’
Bijzonder: Van der Velde doet pas aangifte nadat Hoekstra aangifte gedaan had. ‘Dat is toch bijzonder? Vind je niet. Weet je, ik heb hem niet geslagen. Ik heb zijn vrouw niet geslagen. Als ik echt kwaad geworden was en hem echt drie keer- zoals hij zegt- geslagen had, dan had hij een serieus probleem gehad. Hou toch op. Hij doet al meer dan een jaar aan uitlokking. Hij kliert. Hij is ergens op uit. Maar dat gaat hem niet lukken zo. Echt niet. Als ik zo wild geweest was, waarom ben ik er niet uitgezet? We hebben het nadat Van der Velde vertrok heel gezellig gehad. Dit slaat gewoon helemaal nergens op. Van der Velde is het spoor bijster. Ik kan je zoveel verhalen over die man vertellen, daar lusten de honden geen brood van. Dat doe ik echter niet. Ik houd niet van moddergooien. De enige reden dat ik dit vertel is dat hij mij vorige week vals beschuldigde. Daar baal ik ontzettend van.’
En nu? ‘Ik wacht op wat er komen gaat. Een rechtszaak? Mag van mij. Ik heb zoveel getuigen, zoveel verklaringen. Ik zie dat met bijzonder veel vertrouwen tegemoet, net als de zaak over het land. Laat maar komen. Meneer Van der Velde staat er niet goed op in het dorp. Je moet de mensen hier eens horen. We hebben heel lang een goede band gehad, maar die is kapot. Dat is zijn schuld. En uiteraard stem ik niet langer op hem. Mijn grote vriendenschare evenmin.’