Feestelijke lintjesregen in de Streek

STREEK - Het regende lintjes op vrijdag 26 april. Van de ruim drieduizend onderscheidingen van Oranje-Nassau, mochten er maar liefst negen worden uitgereikt in het Westerkwartier en tien in Achtkarspelen. De Streekkrant volgde burgemeester Ard van der Tuuk die op verschillende plaatsen de bijzondere speldjes bij de gedecoreerden mocht opspelden. 

Marum
Het eerste lintje zou om 09:05 al worden uitgereikt aan Evert Klaas Dolfijn uit Marum. Zodra één auto de oprit van de woning opdraait, volgt er een file aan mensen die zich ook verdekt hebben opgesteld. Al snel is het erf gevuld met een tiental familieleden, die met bossen bloemen het bijzondere moment willen bijwonen. Hoewel de echtgenoot van Dolfijn er alles aan doet om de groep verscholen te houden, komt Dolfijn al snel naar buiten. Zijn vermoeden wordt echt bevestigd als even later ook de burgemeester arriveert. Tijdens een mooie, persoonlijke speech wordt duidelijk wat Dolfijn allemaal heeft betekend. Zo was hij onder andere voorzitter van het tuigpaardenconcours in Marum, voorzitter van het regiobestuur Groningen van het landelijke Koninklijk Warmbloed Paardenstamboek Nederland, voorzitter van de Stichting Veulenveiling Noord-Nederland en voorzitter van De Onderlinge Paardenverzekering Marum. ‘De paardenman van het Westerkwartier’, besluit Van der Tuuk zijn speech. Terwijl het zonnetje doorbreekt, is het tijd voor het allerbelangrijkste: het opspelden van het lintje. De familie en vrienden van Dolfijn kijken trots toe. ‘Goed dat u vandaag wel een colbertje heeft aangetrokken’, merkt de burgemeester op. ‘Dat hoort’, antwoordt Dolfijn. ‘Daarnaast was ik onder de veronderstelling dat we zelf naar een uitreiking van een lintje zouden gaan.’ De ochtend kan niet worden afgesloten zonder foto, uiteraard met de paarden van de paardenman van het Westerkwartier.

Grootegast
In de Schaapskooi in Grootegast zit een volle zaal te wachten op de komst van de burgemeester. Naast de koffie en thee kan de oranjebitter uiteraard niet worden vergeten. Er is zeker een reden om te proosten, want er zullen maar liefst vier personen de bijzondere onderscheiding gaan ontvangen. ‘Allereerst ben ik benieuwd wie de gedecoreerden heeft opgegeven’, begint Van der Tuuk. Per persoon verschijnt er één vinger in de lucht. ‘Dan allereerst een applaus voor diegene, want het is zeker een pak papier dat moet worden ingevuld voor het traject.’ Natuurlijk met recht en rede. ‘Waar we nu wel zeker van kunnen zijn, is dat er geen vrees hoeft te zijn voor politie, justitie of de belastingdienst.’ Gelach vult de zaal. Bijzonder is dat de eerste twee decorandi het echtpaar Koning-Wieringa betreft. Een toepasselijke naam voor een lid in de Orde van Oranje-Nassau. Hendrik Jan Koning wordt als eerst een lintje opgespeld voor al zijn vrijwilligerswerk. Zo was hij onder andere jeugdouderling, lid moderamen, leider jongensclub, secretaris Commissie van Beheer bij Protestantse Gemeente Grootegast-Sebaldeburen, lid bestuur bij Christelijke basisschool Jan Kuipers Grootegast, organist zanguurtje Woonzorgcentrum Het Hooge Heem en secretaris bij Protestants Christelijke Ouderenbond, afdeling Grootegast-Oldekerk. De bijbehorende bos bloemen wordt uitgereikt aan mevrouw Koning-Wieringa, die vervolgens zelf in het zonnetje wordt gezet met de bijzondere onderscheiding. Koning-Wieringa heeft zich ook ingezet voor haar naasten. Zo was ze onder andere secretaris Evangelisatiecommissie, leidster meisjesclub bij Protestantse Gemeente Grootegast-Sebaldeburen, voorzitter bestuur en gespreksgroep bij Huisvrouwenvereniging Grootegast, vrijwilliger palliatieve zorg bij Vereniging Humanitas, afdeling Westerkwartier en presidente vrouwengespreksgroep bij Protestantse Gemeente Grootegast-Sebaldeburen. Na het opspelden van het lintje, mag meneer Koning de de bos bloemen in ontvangst nemen.

Het volgende lintje in Grootegast is voor Aaltje de Groot. ‘Wat bent u nog kwiek’, zegt de burgemeester bewonderend als De Groot bijna rennend naar voren komt. Bijzonder is dat zij de burgemeester als eerste persoon aansprak in de Schaapskooi, zonder te weten wat haar vandaag te wachten zou staan. Ook De Groot heeft zich jarenlang ingezet als vrijwilliger. Diaken bij Gereformeerde Kerk synodaal Grootegast-Sebaldeburen, administratief medewerker bij Protestantse Gemeente Grootegast-Sebaldeburen en vrijwilligster bij Zonnehuisgroep Noord Zuidhorn zijn een aantal van haar verdiensten. Met een grote glimlach ontvangt ze het lintje en de bos bloemen van de burgemeester.

Ook Akke Jellema-Riedstra verdiende een onderscheiding voor haar verdiensten voor de samenleving. Zo zette zij zich in als onder andere coördinator en collectant bij Koningin Wilhelminafonds (KWF), voorzitter verschillende commissies en secretaresse bij Protestantse Gemeente Grootegast-Sebaldeburen. De echtgenoot van Jellema-Riedstra krijgt het bos bloemen uitgereikt. ‘Want zo’n bijzondere prestatie krijg je niet alleen voor elkaar’, volgens Van der Tuuk. ‘Dat kan alleen met steun van naasten.’ Ondertussen wordt een kar met daarop oranjekoeken naar binnen gerold. Om de koninklijke onderscheidingen echt te vieren. Het viertal proost met een glaasje oranjebitter, samen met de burgemeester, voordat het Wilhelmus wordt ingezet. De hele zaal zingt met volle borst mee. ‘Leve de koning, hoera!’

Zuidhorn
De volgende stop is de Sint-Jozefkerk in Zuidhorn. Daar zullen Catharina Liduina Schaeffer-van Seters en Henriëtte Sophia Maria Lases namelijk worden gehuldigd. Onder de klanken van de orgel, stromen de banken van het kerkje langzaam vol. Mevrouw Schaeffer-van Seters ontvangt als eerste een lintje voor al haar jaren als vrijwilliger. Zo was ze onder andere voorzitter bij de Katholiek Vrouwengilde, medeoprichter en organisator activiteiten bij de Stichting Vrienden van de kerk van Den Horn en gids bij Kloostermuseum Aduard. Zelfs na het ontvangen van het lintje, blijft ze bescheiden: ‘Maar het is toch gewoon leuk om te doen? Je doet het niet voor dit moment.’ ‘Maar het is zeker verdiend’, reageert de burgemeester. Ook Lases ontvangt een lintje van koninklijke onderscheiding voor haar inzet voor anderen. Zo zette ze zich onder andere in als lector, roostermaker, koster, koorlid, voorzitter en bestuurslid. ‘Als je in een opsomming hoort wat je allemaal hebt gedaan, denk je bij elke: ‘oh ja, dat ook nog’, reageert Lases met een grote glimlach op de speech van de burgemeester. Nadat alles is uitgereikt en de foto’s zijn gemaakt, is het tijd voor koffie en oranjebitter. Maar voordat iedereen naar de aula verdwijnt, wordt ook hier het Wilhelmus ingezet. Door het kerkje galmen de klanken van de piano en de stemmen van alle bezoekers. Een mooi einde van de bijzondere uitreiking.

Noordhorn
In Noordhorn zal Abel Kuiper worden verrast met een koninklijke onderscheiding. Met de nadruk op verrast, omdat Kuiper nog van niks weet, vertelt echtgenote Henriëtte. ‘We hebben hem met een smoes hierheen gelokt vandaag, namelijk dat er een trailer moest worden opgehaald. Terwijl hij daarmee bezig was, hebben we iedereen hier kunnen verzamelen in de kantine.’ En de auto’s? ‘Die hebben we allemaal aan de voorkant staan. Daar komt hij namelijk nooit.’ Het uitgedachte plan heeft perfect gewerkt. Kuiper is stomverbaasd als hij de kantinedeur opent en daar zijn vrienden, familieleden en burgemeester Van der Tuuk ziet staan. ‘Het is de dag van de koninklijke onderscheidingen’, begint Van der Tuuk. ‘We hebben hier in Nederland een rijke samenleving door de vele vrijwilligers die ons land telt. Ze verrijken onze samenleving en vormen daarnaast het cement.’ Kuiper heeft zich onder andere ingezet als diaken en hulpkoster bij de Nederlands Gereformeerde Kerk Aduard en hij is oprichter bij Stichting Get2GiveVrijwilliger. Om die reden wordt hem ook een lintje opgespeld. Trots wordt Kuiper geknuffeld door zijn vrienden en familieleden.

Leek
Al snel heeft iedereen zich bovenin het Bowlingcentrum in Leek weten te verzamelen. Johannes Jacobus Meijering is er op dat moment nog niet, maar dat is alleen maar goed. Als hij er bijna aankomt, gaan alle lampen uit en wachten de familieleden, vrienden en burgemeester in het pikkedonker totdat het applaus kan worden ingezet. Het is een grote verrassing voor Meijering om al zijn dierbaren te zien in het Bowlingcentrum. Op de lange lijst aan verdiensten staan onder andere zijn tijd als voorzitter en penningmeester bij Bowling league Leek Tolbert, voorzitter en initiator G-bowlen en algemeen bestuurslid bij Groninger Bomenwacht beschreven. Niet alleen over deze punten blijft hij bescheiden: ‘Gooit u zelf ook wel eens strike?’, vraagt de burgemeester aan het nieuwe Lid in de Orde van Oranje-Nassau. ‘Redelijk vaak’ is het antwoord. Zodra het lintje is opgespeld, mag de echtgenoot van Meijering de bos bloemen in ontvangst nemen. Beiden hebben ze een grote glimlach op het gezicht. ‘Je krijgt niet zo maar zo’n lintje’, zegt Van der Tuuk. ‘Je moet hem echt hebben verdiend, en dat maakt het zo bijzonder.’

Achtkarspelen
In Achtkarspelen zijn ook een aantal decorandi verblijdt met een Koninklijke Onderscheiding. In de raadzaal van het gemeentehuis werden zij allen ontvangen op deze bijzondere dag. ‘s Ochtends verraste Burgemeester Oebele de groep thuis, en nodigde hen daarna uit voor een ceremonie later op de ochtend. De volgende personen uit het gebied van de Streekkrant hebben een lintje in ontvangst mogen nemen: Piet Nieuwhof (Surhuisterveen), Benny van den Akker (Surhuisterveen), Freerkje van der Veen - Frankes (Surhuisterveen), Piet Kuipers (Gerkesklooster),  Giny Luimstra - Zijlstra (Gerkesklooster),  Romke van der Wal (Buitenpost) en Auke Attema (Buitenpost).